خوابیدن تو شبای گرم تابستون تو خونه و رو تخت خیلی سخته ، اول از همه اینکه از شب تا صبح باید هی پاشی آب بخوری و خودتو باد بزنی و دوم اینکه اگه بخوای ریسک کنی و تا صبح جلوی کولر بخوابی ، غیر از پول آب و برق زیادی که میاد ، احتمال داره وسط چله تابستون سرما بخوری و این دیگه خیلی ضایعست !
برای همین من شبا می رم تو حیاط خونمون می خوابم و تا صبح از یک هوای نه گرم و نه سرد لذت می برم . خوابیدن توی فضای باز به جز هوای خوب یک سری مزیت های خوبم داره که می خوام اینجا بگم و بررسی کنم .
وقتی بیرون از اتاق و توی فضای باز می خوابیم ، بالا سرمون به جای لوستر و چراغ و این چیزا ، کلی ستاره می بینیم که تا صبح بهمون چشمک می زنن و می درخشن ، همچنین اگه یه خورده هم به آسمون آشنا باشیم می تونیم دب اصغر و دب اکبر و کهکشان راه شیری رو هم ببینیم ، تازه تا صبح کلی شهاب رد می شه و اینقدر آرزو می کنیم که بعضی شبا می مونیم که چه آرزویی کنیم و مجبوریم آرزوهای تکراری بکنیم ! خلاصه من با آسمون شب خیلی حال می کنم و به نظرم آسمون تو شب ۱۰۰ برابر خوشگل تر از آسمون روزه !
اما این آسمون تاریک فقط ستاره و ماه نداره و شبا یک سری پرنده ی خبیث به نام خفاش تا صبح از بالای سرت رد می شه ! خفاش ها پرنده های عجیبی هستند که به مظهر تاریکی و پلیدی شهرت دارند و آدم های پلید هم اسمشونو خفاش می زارن ، مثل خفاش شب و… که چون می خواستن پلدیه خودشونو نشون بدن خفاش رو روی خودشون گذاشتن ! برعکس این پرنده ها ، کبوترها هستند که مظهر نور و روشنایی اند . به نظر من کسی که برای اولین بار از این دو تا پرنده چنین مظهرهایی ساخت خیلی ذهن خلاق و هنر و ذوق زیادی داشت ، چرا ؟ الان می گم !
اول از همه اینکه خفاش ها فقط شبا از خونه میان بیرون و روزها هم می رن تو خونه ی تاریکشون و خلاصه همش تو سیاهی و تاریکی زندگی می کنن ، دوم از همه اینکه خفاش ها دندونای تیزی دارن که به پلیدی اون ها افزوده و چهرشون رو ترسناکتر می کنه و سومم این که رنگ خودشونم تیرست و واقعا یک چهره ی تاریک ازشون ساخته . این روزها توی خیلی از فیلم ها ، بازی ها و انیمیشن های ترسناک می بینیم که شخصیت های ترسناک فیلم سیاه و به شکل خفاش گریم شده اند و دو تا بال درست شبیه خفاش دارن و خلاصه این پرنده مظهر تاریکی و پلیدی شده است ، اما در طرف مقابل توی همین فیلم ها می بینیم که شخصیت های مثبت فیلم ، مثل کبوترها سفیدند و دو تا بال دارن مثل فرشته ( البته توجه کنید بال فرشته ها هم برگرفته از بال کبوترهاست ) . کبوتر به این دلیل مظهر نور و سفیدیه که همش توی روز از خونه می زنه بیرون و چهره ی معصوم و چشم های ریز لطیفی داره . کبوتر اگه شب جایی بمونه اونقدر اونجا می شینه تا صبح بره سمت خونش و کلا پرنده ای هست که با نور و صبح سر و کار داره !
این توضیحات نشون می ده که انتخاب این دو تا پرنده برای تاریکی و روشنایی چقدر با ظرافت انجام شده و واقعا من به کسی که این کار رو کرده یه کارت دوهزار آفرین می دم !
خلاصه به نظر من خوابیدن ، بیرون از فضای اتاق ، آدم رو به افکار زیادی فرو می بره ، مثل من که الان این افکار کزایی از خفاش و این چیزا به ذهنم رسید و براتون نوشتم ! من پیشنهاد می کنم اگه امکانش رو دارید یه شبم که شده برید رو پشت بومی ، تراسی ، حیاطی جایی بخوابید تا بفهمید چه حالی می ده و چقدر خوبه …