درباره ی بازی های خارجی و معرفیشون توی وبلاگم زیاد نوشتم ، بد ندیدم به مناسبت عرضه ی بازی میرمَهنا توی این پستم درباره ی این بازی و بازی های ایرانی بنویسم .
متاسفانه ساخت بازی توی ایران بیشتر جنبه ی تجاری داره و بعضی سازنده ها می خوان از هر راهی که شده یه بازی بسازن و سود زیادی به دست بیارن ! البته ساخت بازی توی همه جای دنیا جنبه ی تجاری داره ، ولی چون رقابت هم وجود داره در کنارش شرکت های بازی سازی با هم رقابت هم می کنن ، چیزی که توی ایران هنوز وجود نداره . با وجود نرم افزارهایی مثل GameMaker همه می تونن بدون نوشتن کدهای برنامه نویسی یه بازی دو بعدی بسازن و یا با نرم افزاری مثل FPS Creator در عرض ۳ سوت یه بازی اکشن اول شخص سه بعدی با گرافیک بالا بسازن ! شاید ساخت بازی با این برنامه ها یک هفته هم زمان نبره و از فروششم بشه پول زیادی در آورد ! ولی این بازی ها توی رقابت های جهانی هیچ جایی ندارن و سازنده ها فقط برای جیب خودشون دارن این کارو می کنن . من چون ۲-۳ نمونه بازی دیدیم که با این برنامه ها ساخته شده و الانم توی بازار داره به فروش می رسه مجبور شدم بگم ، ولی اسم بازی ها رو نمی گم که کسی از این کاسبی ها ضرر نکنه و فردا بیاد یقه منو بگیره !
اگه قرار باشه توی ایران بازی ای ساخته بشه که ارزش داشته باشه و مخاطب ایرانی هم پول بابتش بده باید براش وقت و هزینه صرف بشه . اینجوری ، هم به مخاطب بی احترامی نشده و هم مخاطب دوست داره اون بازی رو تهیه کنه .
با بازی میرمهنا حدود ۲ ماه قبل از طریق مجله ی پیل بان آشنا شدم و با توجه به توضیحاتی که دربارش نوشته بود مشتاق بودم زودتر عرضه بشه تا ببینم تا چه جور بازی ایه . چند تا تریلر هم ازش توی اینترنت دیده بودم . تا اینکه حدود دو سه هفته قبل به صورت رسمی عرضه شد و منم از طریق سایت لوح زرین نیکان این بازی رو خریدم . اینجور که روی بسته های بازی نوشته شده ، این بازی اولین بازی ملی ایرنیه ( چون این روزا هر چی بازی ایرانی میاد روش نوشته اولین بازی ایرانی آدم نمی دونه کدومش راسته ! ) . از نظر گرافیک می شه با نمونه های خارجی مقایسش کرد ، البته اشکالاتی هم داره ولی در کل بازی خوبیه .
موسیقی و صداگذاری بازی خیلی خوبه و از موسیقی های جنوبی توش استفاده شده . قسمت های اکشن بازی هم موسیقی شدید می شه و از این نظر عالیه ، فیلم های توی بازی هم خوب با استفاده از موشن کپچر ساخته شدن و خیلی قابل قبوله ، البته فیلم زیادی نداره و بیشتر بازی در قالب داستان هایی که تو قسمت بارگذاری نوشته شده طی می شه ولی همون چند فیلمی هم که وسط بازی پخش می شه خوب ساخته شده . آخر بازی هم بر اساس همون نوشته ها تموم می شه و یه تریلر هم از کل بازی پخش می شه که ای کاش بیشتر وقت صرف آخرش می شد و یه فیلم هر چند کوتاه از انتها و پیروزی میرمهنا نمایش داده می شد . دوبله و صداهای شخصیت ها که به سرپرستی دوست خوبم محمدرضا علیمردانی انجام شده هم بد نیست ، هر چند که کپچر روی حرکت دهن انجام نشده و دیالوگ خیلی زیادی هم توی بازی ردو بدل نمی شه ولی حرکات شخصیتا به صداشون می خوره .
جدا از این نکات مثبتی که گفتم یه سری هم نقاط ضعف داره :
درسته که سبکی شبیه بازی Call of Duty داره و خیلی چیزاش هم از این بازی الگوبرداری شده ، ولی هنوز نمی شه این بازی ها رو با همچین نمونه هایی مقایسه کرد . نمی خوام خیلی قضیه رو باز کنم ولی تا وقتی که صنعت انیمیشن و بازی سازی که زیر شاخه ی انیمیشن هست توی ایران رقابتی نشده و انیمیشن در دست یک نهادی مثل مثلن صبا باشه نمی شه توقع داشت خیلی در سطح جهانی کار کنیم . باید منتظر یک انقلاب در صنعت انیمیشن ایران مثل چیزی که توی انیمیشن ژاپن اتفاق افتاد باشیم تا بتونیم بازی ها و انیمیشن هایی جهانی تولید کنیم .
بد نیست یک بار هم که شده این بازی رو امتحان کنین . به نظر من از ۱۰۰ به این بازی می شه ۸۰ داد . توی پشت صحنه ای که از این بازی توی دی وی دیش دیدم ، تیم سازندش زحمات شبانه روزی زیادی برای طراحی ، برنامه نویسی و تولید این بازی کشیدن و ارزش اینو داره که امتحانش کنیم .