دیشب نشستم و مستند بچه ها ( babies ) رو دوباره دیدم . این مستند رو حدود ۱ سال قبل اگه اشتباه نکنم دیده بودم و دیشب اتفاقی توی کامپیوتر چشمم بهش خورد و نشستم و دوباره دیدم . یکی از بهترین مستندهاییه که تاحالا دیدم و موضوعش به نظرم خیلی عالیه . این مستند زندگی ۴ بچه ی مختلف از ۴ ملیت مختلف رو نشون می ده و مراحل بزرگ شدن و امکاناتی که هر کدوم دارن رو به تصویر کشیده .
مستند از اواخر دوران بارداری مادر بونیجاو ( Bonijao ) توی یه کشور افریقایی به نام نامیبیا شروع می شه و بعد به معرفی ۳ نوزاد دیگه با نام های بایار ( Bayar ) از مغولستان ، ماری ( Mari ) از ژاپن و هتی ( Hattie ) از امریکا می پردازه . تقریبن توی اکثر سکانس هاش فیلمبردار دوربین رو جایی گذاشته و از رفتار این بچه ها فیلم گرفته و خیلی خوب این فیلم ها از لحظه ی به دنیا اومدنشون تا بزرگ شدن و راه رفتنشون کنار هم تدوین شدن .
چیزی که این مستند رو جالب کرده سبک زندگی و بزرگ شدن بچه ها توی جاهای مختلف دنیاست ، اینکه مثلن یکی توی امریکا بچش رو زیر دوش می بره و می شوره و یکی هم توی مغولستان به خاطر نداشتن دوش ، آب رو توی دهنش می ریزه و روی بچش می پاشه تا تمیز شه یا اینکه توی ژاپن بچه ها با چه اسباب بازی هایی ، بازی می کنن و بزرگ می شن و توی نامیبیا بچه ها به خاطر نداشتن اسباب بازی های آنچنانی با سنگ و خاک بازی می کنن .
وقتی توی این مستند می بینی که بچه ها توی هر شرایطی که هستند می خندن و خوشحالن و توی تخیلاتشون با هر چیزی بازی می کنن حس خیلی خوبی به آدم دست می ده . همین شادی های بچه گانست که هممون باهاش خاطره داریم و هیچ توجهی به محیط اطرافمون نداشتیم و فقط توی تخیلات خودمون بودیم .
توی این مستند می شه حس مادرانه رو قشنگ دید و متوجه شد ، می شه دید حس مادرانه ی مادری که توی افریقا زندگی می کنه با مادری که توی امریکا یا ژاپن زندگی می کنه نسبت به بچش یکیه و با هر نوع امکاناتی که داره سعی می کنه بچش رو بزرگ کنه .
این مستند نشون می ده همه ی ما انسانیم و هر جای دنیا که باشیم و هر رنگی که باشیم و هر زبونی که داشته باشیم ، همه یه روند رشد رو طی می کنیم و این شرایط هست که روی استعداد هر کدوممون تاثیر می زاره .
ای کاش به جای اینکه بعضی هامون هی غُر بزنیم که توی بچگی ما رو با فلان شرایط بزرگ کردین و فلانی توی فلان شرایط بزرگ شده یه خورده به گذشته برگردیم و یاد شادی هایی بیفتیم که با همون شرایط داشتیم .
پ.ن : من به زوج های جوونی که قصد بچه دار شدن دارن پیشنهاد می کنم حتمن این مستند رو بارها ببینن ، کسایی که مثل من بچه ها رو خیلی دوست دارن هم حتمن این مستند رو ببینن و مطمئن باشن انرژی خیلی خوبی می گیرن و البته به افراد زیر ۱۵ سال دیدنش رو توصیه نمی کنم .
عالیه جواد…. مخصوصا اون آفریقاییه و اون دختر خوشکل آمریکاییه .. اصن فوق العادس
باحال بود من از اون مغولستانیه خیلی خوشم اومد واقعا سکانس های جالبی داشت
ههههههه
سلــام ، خسته نباشی جوادالممالک خان
من حمیدرضام
داشتم تو نت در مورد مستند بچه ها / Documentary babies میگشتم که وبسایتتون رو برا بار اول دیدم .
قبلا هم به واسطه جشنواره وب ایران در این مورد خونده بودم ولی فک کنم اون موقع سرور مشکل داشت و جنتلمن بالا نمیاورد.
تا حالا به کمتر بلاگی مث اینجا برخوردم. همین چند دقیقه ای که اینجا بودم واقعــا از کارا و علایقتون خوشم اومد
ــــــــــــــــــــــــــ
خلاصه باید گفت که بعد از حدود ۴ سال وبلاگ نویسی تنها لینک خروجی بلاگم شمایید. همین چند لحظه پیش لینکتون کردم؛ انتظار هم ندارم تبادلی باشه امــا خوشحال میشم بهم یه سری بزنی!
فعلا خدافظ
جواب کامنتتو ایمیل کردم
حتمن چکش کن
شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۲ و ساعت ۱۱:۳۷ ق.ظ
به نظر مستند خیلی جالبی میتونه باشه
دارم دانلود میکنم
خیلی خوبه که فیلم و مستندو انیمیشنهای جالبی رو که دیدین به ما هم معرفی میکنید
واقعا ممنون