دیروز نزدیکای ساعت ۸:۳۰ شب بود که توی توییتر یه خبر توجهم رو جلب کرد و اونم سقوط به هواپیما توی ارومیه بود ، توی توییت هایی که می شد می خوندم ۱۰۵ نفر مسافر این هواپیما بودن و به احتمال زیاد همشون مردن . اول خیلی ناراحت شدم و خیلی با دقت توییت ها و خبرها رو دنبال می کردم تا ببینم واقعا این خبر حقیقت داره یا نه ، ولی بعد از ۱۵ دقیقه که لینک خبرش توی فارس و مهر روی توییتر قرار گرفت ، من مطمئن شدم که این خبر حقیقت داره و واقعا یه هواپیما در نزدیکیه ارومیه سقوط کرده .

نکته ی امید بخشی که توی این خبرگزاری ها می خوندم این بود که فعلا از کشته شده های احتمالی خبری در دست نیست و نیروهای امدادی مشغول کمک رسانی هستن و برخی مصدومین هم در حال اعزام به بیمارستان هستن . هر لحظه که می گذشت ، هم خبرهای توییتر کامل تر می شد و هم خبرگزاری ها اخبارهای تکمیلی رو منتشر می کردن .

خلاصه دیشت خبرها رو همینجور دنبال کردم و متوجه شدم که همه ی مسافران کشته نشدند و بعضی از مسافران زنده مانده اند . امروز صبح که اخبار تکمیلی رو خوندم متوجه شدم متاسفانه در این حادثه بیشتر از ۷۰ نفر از هموطنانمون جون خودشون رو از دست دادند . خبر خیلی ناراحت کننده ای که باعث شد از امروز به مدت ۳ روز در آذربایجان غربی عزای عمومی اعلام بشه . البته این حادثه فقط باعث ناراحتی مردم ارومیه نشد . بلکه ۷۰ میلیون جمعیت ایران دیشب بعد از شنیدن این خبر ناراحت شدند .

تکرار حادثه های پیاپی سقوط هواپیما هر چند وقت یکبار باعث ناراحتی مردم می شه . معلوم نیست دیشب چند خانواده مقابل بیمارستان های ارومیه صف کشیده بودند و دعا می کردند اسم عزیزشان در لیست کشته شده ها نباشد . معلوم نیست اونهایی که نجات پیدا کردن چه حالی داشتن و چجوری تونسه بودن خودشون رو از این شوک نجات بدن . دختر و پسر بچه هایی که دیشب اسم مادر یا پدرشون رو توی لیست کشته شده ها دیدند چه حالی داشتند و چجوری تونستن شب رو به صبح برسونن .

این گونه حوادث بارها و بارها در ایران و کشورهای دیگه اتفاق افتاده . خدا کنه این آخرین حادثه ی هوایی در دنیا باشه و دیگه شاهد بروز این گونه حوادث در دنیا نباشیم .